hayâl tâciri

22 Nisan 2012 Pazar

KIŞ ve DÜŞ


Ocağı yakıp küle
Bir patates gömüyorum;
Çocukluğumu diriltmeye...
Şaşıyorum,
Donmuş çamaşırların
Hiç su bırakmadan
Çözülmesine,
Kar getirmesine
Güneşin.

Yeniden
Kuş peşine de düşebilirim,
Belki de.

Güven Turan
Gönderen Emre Karakuzu zaman: 03:02 Hiç yorum yok:
Bunu E-postayla GönderBlogThis!X'te paylaşFacebook'ta PaylaşPinterest'te Paylaş
Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa
Kaydol: Kayıtlar (Atom)

Blog Arşivi

  • ▼  2012 (4)
    • ►  Mayıs (1)
    • ▼  Nisan (1)
      • KIŞ ve DÜŞ Ocağı yakıp küle Bir patates gömüyoru...
    • ►  Mart (1)
    • ►  Ocak (1)
  • ►  2011 (1)
    • ►  Şubat (1)
  • ►  2010 (18)
    • ►  Ağustos (3)
    • ►  Temmuz (6)
    • ►  Mayıs (8)
    • ►  Nisan (1)
  • ►  2009 (19)
    • ►  Eylül (1)
    • ►  Ağustos (1)
    • ►  Temmuz (2)
    • ►  Haziran (3)
    • ►  Mayıs (3)
    • ►  Nisan (2)
    • ►  Mart (1)
    • ►  Şubat (2)
    • ►  Ocak (4)
  • ►  2008 (26)
    • ►  Aralık (1)
    • ►  Kasım (5)
    • ►  Ekim (1)
    • ►  Mayıs (3)
    • ►  Nisan (1)
    • ►  Mart (10)
    • ►  Şubat (2)
    • ►  Ocak (3)
  • ►  2007 (25)
    • ►  Aralık (7)
    • ►  Kasım (3)
    • ►  Ekim (15)

Hakkımda

Fotoğrafım
Emre Karakuzu
Profilimin tamamını görüntüle
Basit teması. Blogger tarafından desteklenmektedir.